“Dat je leven snel op zijn kop kan komen te staan heeft onze wensvraagster moeten accepteren. Door de gestelde diagnose is haar levensverwachting erg afgenomen.

Vanuit haar huis in Amsterdam werd een opname in een hospice noodzakelijk. Voor mevrouw zou dit een hospice in Emmeloord worden. In deze stad wonen een nicht en neef van mevrouw.

In het hospice werden wij allerhartelijkst ontvangen door familie. Mevrouw zelf was nog in dromenland, vermoeid door de verzorging die morgen. Na de overdracht van de verpleegkundige werd mevrouw wakker en maakten wij kennis met elkaar. Mevrouw had heel veel zin om met ons mee te gaan.

De reis zou naar Volendam gaan om een palinkje te eten. Eenmaal onderweg in de ambulance werd er door de nicht van mevrouw veel verteld over het leven van mevrouw en de logeerpartijen die ze daar heeft gehad.

Na een poosje te hebben gereden werden we getrakteerd op een lekkere kop koffie met een appelflap om vervolgens door te rijden naar Volendam.

Mevrouw wilde heel graag in rolstoel, we hebben haar dik ingepakt, want er stond een stevige wind. Onze wensbeer moest ook mee onder de dekens, want hier was ze erg blij mee. In Volendam waren er nog een neef en nicht als verrassing voor mevrouw. Met elkaar hebben we heerlijk wat gegeten en heeft mevrouw zienderogen genoten van haar palinkje.

Onze fotograaf heeft veel momenten kunnen vastleggen om de herinneringen aan deze dag voor altijd te behouden.

Moe maar blij met de mooie dag hebben wij mevrouw weer terug naar het hospice gebracht.”