“De afgelopen weken ging de gezondheid van mijn moeder hard achteruit. De thuiszorg vroeg of ze nog een wens had, iets wat ze nog graag zou willen ondernemen. Daarover was mijn vader duidelijk: ze wil graag nog een keer naar zee. Binnen enkele ogenblikken was het geregeld en drie dagen later was het zover, op naar Egmond aan Zee. Zoals m’n moeder zelf zei: “nog een keer de zilte lucht, de frisse wind en wie weet het koude water tussen mijn tenen.”

De verpleegkundige en chauffeur hielpen haar liefdevol op de brancard en toen ze lekker lag zijn we vertrokken met het hele gezin. Na een bijna twee uur durende rit stond daar een strandrolstoel klaar. Eenmaal op het strand heeft ze ontzettend genoten, al haar zintuigen waren gespitst op de wind, de lucht en de zee. Voor we het wisten had ze haar sok uitgetrokken om de zee ook echt te voelen. Na anderhalf uur genoten te hebben zijn we terug naar huis gegaan.

We kijken terug op een prachtige dag, we zijn dankbaar dat we samen deze mooie herinnering hebben mogen maken. We willen de vrijwilligers bedanken voor hun liefdevolle zorg en het vastleggen van deze laatste wens”.