Voor mensen zorgen die niet lang meer te leven hebben, dat zit in het DNA van Naomi Vischer. Ze werkt als oncologieverpleegkundige in het ziekenhuis. En in haar vrije tijd gaat ze als verpleegkundige mee met de wensritten van Wens Ambulance Gelderland. “Dit werk heeft mijn hart.”

Waarom zet jij je in voor WensAmbulance Gelderland?
“Ik werk in het ziekenhuis op de afdeling oncologie, hier kom ik veel in aanraking met mensen die palliatieve en terminale zorg nodig hebben. Het leek me fijn om in die laatste levensfase extra van betekenis te zijn, door mensen nog een mooi moment te kunnen bezorgen. Ik ging langs bij WensAmbulance Gelderland. Eerst ging ik aan de slag in het promotieteam, wat ik nog steeds doe. Ik houd presentaties, ga langs scholen en sta op markten. Na een half jaar kon ik voor het eerst mee met een wensrit.”

Hoe was dat voor jou?
“Die eerste rit zal ik nooit vergeten. Een zorgvrager wilde nog een laatste keer met haar familie naar het strand. Het regende de hele week, maar toen we bij het strand aankwamen, was de zee kalm en scheen het zonnetje. Van een afstandje keek ik naar de vrouw met haar dierbaren bij het water, ze waren zo lief voor elkaar. De reden waarom ze daar waren was natuurlijk dieptriest, dat raakte me.”

Wat blijft je nog meer bij?
“Een keer twijfelde ik of we een wensrit konden laten doorgaan. De situatie van de wensvrager was in korte tijd verslechterd. In overleg besloten we toch te gaan. De man ging kijken bij de boot van zijn zoon. Toen zijn zoon de haven verliet, werd hij emotioneel – zelf was hij altijd schipper geweest. Hij leefde op en vertelde over wat hij vroeger deed. Op de terugweg was hij nauwelijks aanspreekbaar en diezelfde nacht overleed hij. Ik ben blij dat hij dit fijne moment nog heeft gehad – ook voor de nabestaanden is het een blijvende herinnering. Voor mij is meegaan op een wensrit een kleine moeite. Voor mensen die niet meer lang te leven hebben, betekent een wensdag alles.”

Wat doet dit werk met jou?
“De gesprekken die ik heb met mensen, ze zien genieten, de onderlinge liefde… Dit werk heeft mijn hart. Als ik het fulltime zou kunnen doen als werk, zou ik geen moment twijfelen. Als begeleider word je toegelaten in een intiem moment, dat is een voorrecht. En als promotielid mag ik vertellen over de impact, zodat mensen van ons bestaan weten en er geld blijft binnenkomen. We zijn volledig afhankelijk van donaties en giften.”

Vertel je ook over WensAmbulance Gelderland in het ziekenhuis?
“Ja, dat doe ik geregeld. Of ik schrijf een stukje in de nieuwsbrief. Er zijn veel mensen die terminaal ziek zijn en op de bank of het bed liggen, maar die nog wel helder genoeg zijn om herinneringen te maken met hun dierbaren. Zij moeten weten dit mogelijk is.”

‘Een wensdag betekent alles voor mensen’